රස්නෙ යන්න කලින්! උණුවෙන් බටර්...

මේක සෙට්වීමේ කීප දෙනෙක්ගෙ පොදු අවකාශයක් නිසා ට්‍රිප ගැන කතාව කෙසේ වෙතත් මට තදින් දැණුන දේවල් කීපයක් ඔස්සේ මේ සටහන ලිව්වොත් හොඳයි කියලයි මට හිතෙන්නේ. මොකද ට්‍රිප ඔෆීෂියල් විධියට කවුරු හරි ලියයි කියල මම බලාපොරොත්තු වෙන නිසා. ඒ නිසා සාරාංශයක් විධියට මුලින්ම ට්‍රිප හඳුන්වලා ඉන්නම්. අඩු තරමෙ ඒ ටිකවත් බලන එවුන්ට තේරෙයි අනිත් ඒව කෙසේ වෙතත්...

මට සාමාන්‍යයෙන් යන එන පාරවල් ගැන දැනුම ගොඩක් අඩු නිසා අපි ගියපු තැන තියෙන්නෙ කතරගම කියල විතරක් කියන්නම්. නිවැරදිම විස්තර දැනගන්න පුළුවන් වෙයි ඉක්මනින්ම.


රංගි හෙවත් මැරංගි මූලිකත්වයෙන් තමයි අපි ට්‍රිප යන්න සෙට් වුණේ. එයා නැතිනම් සමහරවිට අපි මළාට එකට සෙට් වෙන්න හිටපු එවුන් නෙවෙයි. තැන් තැන් වල බ්ලොග්වල, කමෙන්ට් වල කතා කරල තිබුණට එතනින් එහා සැබෑ ජීවිතේ මිතුරන් වෙන්න හිටපු එවුන් නෙවෙයි. සමහරක් එවුන් ජීවි‍තේට බ්ලොග් එකෙන් සහ මූණුපොතෙන් එලි බහින්න හිටපු එවුන් නෙවෙයි. සෙට් වුණ අයගෙන් බාගයක්ම මම දැනගත්තෙමත් ට්‍රිපෙන් තමයි. ඇත්තම කිව්වොත් දැනං හිටපු එවුන්ගෙනුත් මලී හැර අනිත් සියළු දෙනාවම මම දැනගත්තෙ රංගි නිසයි. ඒ රංගිගෙ ගෙදරදි මාස දෙකකට කලින් සෙට් වුණ වෙලාවෙදියි. ඒත් එතනදි මට කට්ටිය හරියට දැනගන්න ලැබුණෙ නෑ. ඒ නිසා ට්‍රිප කෙසේ වෙතත් මට ලැබුණු අළුත් මිනිස්සු ගැන සම්පූර්ණ ගෞරවය දෙනව මුලින්ම මැරාට.


මගේ මේ සටහන මේ එකිනෙකා ගැන මට දැණෙන දේවල් ගැන නිසා මුලින්ම ඒ සෙට් එක දැනගමු.


අයිස් හරේ හෙවත් මම - මම ගැන ඉතිං කවර කතාද? දැනට බ්ලොග් වලින් අක්‍රීය මම තූති පූත් පැතියෙක්!
බේබදු මරණය හෙවත් ගුදමා - මූ ගැන කියන්න දෙයක් නෑනේ
ආගන්තුකයා හෙවත් පොර හෙවත් බ්ලොටින් පේපර් - මූට තරම් කාඩ් වැදුණෙ නෑ වෙන කාටවත් :පී
අසංග හෙවත් ධාතුසේන - මූව සෙට් වුණේ එදාමයි ඔන්න. මොකෙක්ද මන්දා.
හිත හොඳ මලී හෙවත් පොඩි රංගි - මාත් එක්ක හැමදාම සෙට්
මැරංගි - අපිට හෙණ රැඩිකල් කියල හිතුණට පිස්සු කෙල්ලෙක්ගෙ පිස්සු අදහස් එක්ක
තඩි රචියා හෙවත් බින්දු - මූ නම්...
පිස්සු අසංකා - පිස්සුම තමයි. සෙට් වුණේ එදාම තමයි.
රජරජ දිගා හෙවත් උදාර මධුසංක හෙවත් කණ... - එදාමයි සෙට් වුණේ
මලීගෙ අම්මයි තාත්තයි - මේ දෙන්නත් ඉතිං මාත් එක්කයි සේරමත් එක්කයි සෙට්
බත් ඕව්ට හෙවත් යෝධ ලිෂාන් හෙවත් අපේ ආදරණීය දතා - මූත් එදාමයි දැක්කේ
කූල් ලිහිණි හෙවත් සංජීවිකා - කූල් කියන්නෙ කුලේ කූල්
අනිවා ඩෙෆා නැතිව අන්ජා හෙවත් තෙප්පිලි - අවුරුද්දකට වඩා කල් මූව දැණං හිටියට දැක්කෙ එදා තමයි ඕං
පිටස්තර චමිල හෙවත් ලැක්ටෝජන් - මූ ලැක්ටො බොනව නෙවෙයි මූණෙ ගාන එකෙක්
පිටස්තර චමිලගෙ චිප්මන්ක් බාරි හෙවත් පියුමි - අනේ... වීරයෙක්ගෙ පෙම්වතියක්
එදාම දුටු අමිල හෙවත් මයිනාර් - රඟපාන්න පුළුවන් නම් නියම නළු බට්ටෙක්
එදාම දුටු අමිල‍ගේ එදාම දුටු යාළුවා හෙවත් සාස්තරයා - මූට හෙන ඇම්මක් තිබුණා සාස්තර කියන්න

ජීවිතේ ලබපු බොහොම සුන්දර මතකයන් කීපයක්ම මම ලැබුවෙ මේ ට්‍රිපෙන්. සැටලයිටි වැවේ ස්නානය එකක්. මැරාගෙ බාබකිව් එක තව එකක්. අපි හැමෝම මැරා ගැන කතා කරපු මැරා අපි ගැන කතා කරපු ඒ පැයක විතර කාලය මම හිතන්නෙ මට තදින්ම දැණුන ජීවිතේ එක ඇත්ත මොහොතක්!

ආයෙත් ඒක එහෙමම ඇත්තක් වෙන එක ෂුවර් නැති වුණත් මට මේ එකිනෙකා ගැන කියන්න දේවල් තියෙනවා. මම අන්තිමේදි ට්‍රිපෙන් අරගෙන තියෙන එකම දේ මේ යාළුකම් ගැන මේ අදහස් ටික වෙන්න පුළුවන්.

අනික අපේ මේ බ්ලොගේ ආරම්භක කර්තෘ හෙවත් පොර කියපු විධියට අපි ගැන මේකෙ ලියන්න පුළුවන්නේ... මේ බ්ලොග ඇතිවෙන්න මූලික වුණ සෙට්වීමේ සෙට් එකේ කීප දෙනා ගැන මුලින්ම සටහනක් තියෙන එක හොඳයි. මේක මගේ හිතේ තියෙන දේ මිසක් ඇත්තම ඇත්ත නොවෙන්න පුළුවන් වුණත් මට අනුව තියා සාපේක්ෂව සුනඛ පැටියෙක්ට අනුව වුණත් මම පොරක් නොවෙන නිසා වැරදි තිබේ නම් කමත්වා.


මුලින්ම මම ගැන... අයිස් හරේ හෙවත් මට මුන් මේ නම දාල තියෙන්නෙ මම රජයේ සේවකයෙක් නිසා. හුහ්...
මුං දන්නෙ නෑ මම කරන වැඩ ටික කරන්න වෙන එකෙක්ට දෙගුණයක වෙලාවක් යන බව. තාක්ෂණය භාවිතයෙන් මගේ වැඩ කොටස දෙගුණයක් වේගයකින් කලාම අනිත් රාජ්‍ය සේවකයන්ට වඩා දෙගුණයක් මට අයිස් ගහන්න ලැබෙන බව. යකෝ මං අයිස් ගහන්නෙ තව දෙන්නෙක්ගෙ විතර වැඩත් කරල බොලව්. ‍බො‍රු නම් අහපියව් ලොක්කගෙන්.


බේබදු මරේ හෙවත් ගුදම් ගැන මටත් කතා කරන්න දෙයක් නෑ. මූ රංගිට අක්ක කියන්නෙ නැති නිසා මූටත් අවුරුදු 35කට විතර කිට්ටු ඇති කියල හිතනවා. නැත්තං රංගි කියපු විධියට මූට පොරක් වෙන්න බෑනේ. මොනව වුණත් බීම ගැන අම්බානක කතා කරද්දි හොඳ බේබද්දෙක් වෙන්න ඇති කියල හිතුණට මූ බීම රස විඳින එකෙක් මිස ලංකාවෙ වෙනත් සමහර අය වගේ කණ පැලෙන්න බීල ඩබල් බෙඩ් පුරා හතර ගාතෙන් බුදියන්න තරම් නම් බොන්නෙ නෑ කියල තේරුණා. පාන්දර තුනහමාරට විතර තවත් බෝතලයක් හොයපු වෙලේ මූ කෙලින්ම මට ඇති කියල කිව්වා. එතකොට මුගෙ අතේ තිබුණෙ කෝක් වීදුරුවක්. වැදගත්ම දේ තමයි මරේ කෝක් බොන්නෙත් සෝඩ වලින් සැන්ඩි කරලා වීම. කවුද දන්නෙ ඒකෙනුත් කික් වෙනවද කියල. මොනව වුණත් ට්‍රිප ගැන හොයල බලල, මේල් 839ක් වෙනකල් ට්‍රිප ගැන කතා කරල, ඒක යාගන්න හෙනම ඇම්මෙන් ඉඳල, මුල ඉඳන් අන්තිම වෙනකන් කොන්දොස්තර වැඩෙත් කරල ට්‍රිපේ දරදිය ඇදීම් සෑහෙන්න ප්‍රමාණයකුත් කරල සෑහෙන්න මඩත් ගහල මරේ ට්‍රිපේ අති විශාලම දායකත්වයක් දැරුවා. ඒ මදිවට ගුදමක් තරම් බීලත් කෙලින් හිටපු එකම මදිද. කොහොමින් කොහොමින් හරි 23 උදේ 6 ඉඳන් අරහෙට මෙහෙට වෙවී හිටපු අපි දෙන්නට ශුද්ධ වූ වෘක්ෂය වන්දනා කරගන්න ලැබුණා. මට හෙන නම් ආඩම්බරයි යකෝ..ව්ව්ව්.

ආගන්තුකයා හෙවත් ඌට අනුවම පොරක් හෙවත් බ්ලොටින් පේපරේ නම් ඇත්තටම රංගි අනුවත් දැන් සිරා පොරක්. දැන් ඉතිං මූව පොරක් විධියට රංගීය නිකායෙ බෞතීස්ම කරලයි තියෙන්නේ. රංගි නිකං ට්‍රිපේ විධායක ජනාධිපති වගේ නම් ආගා තමයි නිකං ඇමති මණ්ඩලේ වගේම හිටියේ. දේවල් අපි අතරට ආවෙ සහ ක්‍රියාත්මක වුණේ මුගේ ප්ලෑන අනුවයි. ට්‍රිපේ මුල ඉඳන්ම හැමදේම තිතට කල්පනා කරල ට්‍රිප යන්න පුළුවන් එකක් බවට පත් කරන්න මූ සෑහෙන්න මහන්සි වුණා. ඒ මදිවට බඩු අදින්න මස් කපන්න (ඒකට නම් ලිෂාන් කරපු උදව් ගැන කියල වැඩක් නෑ) ගිණි පිඹින්න මස් කරකවන්න වගේ සෑහෙන්න දේවල් ටිකකට ආගා මහන්සි වුණා. ඇයි ඒ මදිවට පොඩි නෝට් පොතක් ළඟ තියාගෙන එක එකාගෙ අවුල් ටිකත් මූ ලියනවා දැක්කා පස්සෙ මඩ ගහන්න. අනිත් එවුන් ආතල් එකේ සින්දු කියමින් ට්‍රිප යද්දි මූ කලේ ඒ වගේ ශාස්ත්‍රීය වැඩ තමයි. හරිම චාටර් බං ඒව නම්. ඒ වුණාට අන්තිමේ පොත නැති කරගත්තා.


මතකද අන්තිම මොහොතෙ කාසා එක ඇතුලෙ කුස්සියෙ අපි බඩු අස් කරන ගමන් රංගි ‍ට්‍රිප සාර්ථක වීම ගැන උඹටයි මලීටයි ක්‍රෙඩිට් දුන්නා. උඹ ඒ වෙලාවෙ කිවිවෙ "මේ වැඩේ වෙන කව්රු කලත් හරියට කරයි" කියලයි. උඹ එහෙම කිව්වෙ උඹේ නිහතමානීකමට වෙන්න ඇති. ඒ වුණාට ඒක එහෙම නෙවෙයි. අපි මේ ට්‍රිප මේ විධියට ඉවර කලේ උඹ මේක ඕර්ගනයිස් කරපු නිසයි. වෙන එකෙක් කලා නම් ට්‍රිප වෙනස් වෙනව මචං.


ආගා ඇත්තටම නියම කොල්ලෙක් මචෝ උඹ. මගේ කෙල්ලත් මාව අමතක කරල තනියම කාල, යන්න ලෑස්ති වුණාම විතරක් මාව හොයද්දි උඹ උඹේ පිඟානෙන්ම මටත් කන්න දීල ඒ මදිවට ආයෙත් බෙදාගෙනත් ඇවිල්ල කන්න සෙට් වුණා. ඒ මදිවට මාත් එක්ක දෙවෙනි වටේට වතුරටත් බැහැල අන්තිම මොහොත වෙනකල් වතුරෙම හිටියා. රට්ටු නම් ඕවට කතා හදනව මචෝ. උන්ට වෙන වැඩක් නෑනේ. කටවල් දීල තියෙන්නෙ හොඳ මිනිස්සුන්ට කතා හදන්න කියලයි උන් හිතන්නේ. ඒ වුණත් ඕව අපි නම් ගණන් ගනියි. ඒ වුණත් උඹ සංවේදී වැඩියි වගේ කියල මට හිතෙනවා. උඹ අසංවේදීයි කියල සිරා කවි ලියල උඹේ සංවේදී කම වහගන්න ට්‍රයි කලාට ඒක හරි යන මගුලක් නෙවෙයි මචෝ. ඒ වුණත් මම හැමෝටම කියනව වගේ මම කියන්නෙ මම සහ උඹ උඹමයි. ඒ නිසා මම කියන දේවල්වත් වෙන් එවුං කියන ඒව වත් උඹ සතේකට මායිම් නොකලට කමක් නෑ.


අසංග හෙවත් ධාතුසේන නම් මොකෙක්ද මන්දා. මූව කොහෙන් හොයාගත්තද මන්දා මුන්. මොකද මූ හුදෙක් බ්ලොගක් නැති ඒත් ජංජාලෙ සැරිසරන පොරක් නිසා. ඒ වුණත් වැඩි කතාවක් නැති නිසා මොන වගේ එකෙක්ද කියල මට නම් හිතාගන්න බැරිවයි හිටියෙ. ඒ වුණත් හොඳට බීල හොඳට දුමත් දාලා හොඳට නටලා අපට දුන්න ආතල් ටික නම් නිමක් නෑ. කෙටින්ම අපේ මරේගෙන් සහ කණම‍දේගෙන් පස්සෙ හොඳටම බොන්න ඕන වුණේ මූටයි. උදේ 8.00ට අවිස්සාවේල්ලෙ ෆුඩ් සිටිය අරින්නත් කලින් මේ යකා එතන ගිහින් හිටගෙන ‍‍බෝතල් ගන්න. අපි ඒව ගන්නෙ ඇඹිලිපිටියෙන් කිව්වම මුගෙ මූණ ඇඹුල් වුණා බස් එකේදි මුකුත් කරන්න වෙන්නෙ නැති වෙනව කියලා. අන්තිමේ මූට අර එනර්ජි ඩ්රින්ක් අරන් දෙන්න වුණා අපේ සබාට. සැටලයිට් වැවේ නාද්දිත් මූ බෝතලේ ගාවින් හෙල්ලුණේ නෑ හරියට මූට නොදී අපි බොයි කියලා. මතකද උඹලට මූ වැවේ බැහැලා බලන් හිටියෙත් බෝතලේ දිහාමද කොහෙද...


මලී හෙවත් හිතහොඳ පොඩි රංගි කියල මෙයාට නම දැම්මෙ ඇයිද මන්දා. දාපු එවුන් හිතන්න ඇති ට්‍රිපක් යන්න කලින් ඇවිල්ලා උයල දුන්නම හිත හොඳ ඇති කියල. අපිනෙ දන්නෙ එව්වා... අර පොඩි රංගි කෑල්ල නම් ටිකක් විතර යනවා. ඒත් රංගි කටින් කියන දේ මෙයා එකපාරම කම්මුලට ගහල කියන වර්ගයේ ඩයල් එකක් හො‍ඳේ. මොනව වුණත් රංගිගේ කමෙන්ට් එක අනුව නම් ලංකාවෙ මලීගෙ වගේ ජීවන විලාසයක් තියෙන්නෙ ඒකිට විතරලු. මට එහෙම කිව්වම බයත් හිතුණා. බැරි වෙලාවත් ඕක මම නිසා විනාස වුණොත් කියලා. මොනව වුණත් ට්රියපේ නියෝජ්‍ය ඇමති වගේම ෆුඩ් ඇන්ඩ් බෙවරේජර්ස් මැනේජර් විධියට අපිට කන්න දෙන්න මලී සෑහෙන්න මහන්සි වුණා. ඒ මදිවට අපේ පිස්සු කෙලීම් නිදිමතේම බලාගෙන මහ පාන්දර වෙනකල් නිදාගෙන හරි අපිත් එක්ක ඉන්න ට්‍රයි කලා. මට නිකං හීනියට වගේ පුංචි ආඩම්බරකාර කික් එකක් දැණෙනව මචංලා... ඒ නිසා කවුරුවත් අහන්න එපා "ඉතිං කාටද යකෝ ආඩම්බර?" කියලා... :පී ඩී ඩබ්ලිව්ටීඑෆ්

මැරංගි හෙවත් බුරු හැරිස් ගැන ලියන්න දේවල් නම් අම්බානක්! ඔයා නිසයි අක්කේ මේ හැමදේම. මුලින්ම ඔයාට පුදපු ගෞරවය ආයෙත් පුදන්න කැමතියි. ආගයි, පිටායි, අන්ජයි, මරේයි ගැන විතරක් ගත්තත් (මං උන්ගෙ බ්ලොග් වලින් උංව දැනං හිටිය නිසා) අවුරුද්දකට විතර කලින් උන්ගෙ බ්ලොග් වල කමෙන්ට් දමද්දි උන් මගේ එකේ හෑලි කියවද්දි මතවාදීව කතා කරද්දි උන්ගෙන් ඉගෙනගන්නව ඇරෙන්න මම ඒ ගැන ඊට වඩා හිතන්න ගියෙ නෑ. ඒ වුණත් උං සේරම ඇතුළුව මේ ට්‍රිපට සෙට් වුණ සේරම දැන් මගෙ යාළුවෝ. ඒක ගැන ඔයාට අපි හැමෝම ණයගැතියි. ඔයා ගැන මගේ කියවීම මම මලී එක්ක කතා කරල තියෙනවා. ඒක හරියටම හරිද වැරදිද මම දන්නෙ නෑ. ඒ වුණත් මම හිතන්නෙ ඔයා රැඩිකල් කෙල්ලක් (අවුරුදු බරගාණක් වයස, බැලු බැල්මට කියන්න බෑ, තාමත් අක්ක වගේ ඉන්නේ, හැට පැන්නත් නාකි වෙන්නෙ නෑ) කියල අපි සේරම ඇන්දිල ඉන්න බවයි. ඔයා රැඩිකල් වෙන්නෙ ඔයා හැදුණ විධිය අපිට ආගන්තුක හින්දා මිස ඔයා නිසා නෙවෙයි. අපිත් ඉතාලියෙ වුණා නම් ඔයාව ගණන් ගන්න එකකුත් නෑනේ අපි. එහෙම කියල ඔයාගෙ වටිනාකම අඩුවෙන්නෙ නෑ. මොකද ඔයා අපට සාපේක්ෂව කොහොමත් රැඩිකල් නිසා. ඔයා අනිත් අය ගැන ගොඩක් කෙයා කරන නිසා. ඒව අපට තියෙන්නෙ බොහොම අඩුවෙන්. ලංකාවට ඔයා රැඩිකල්. මම දන්නවා ඔයා එදා කිව්ව වගේ ඔයාට ඕන වෙලේක පොඩි එකෙක් වෙන්න පුළුවන් කියලා. ඒක බොහොම වැදගත් ලක්ෂණයක් සහ ඒක නිසයි ඔයාට අපි වගේ වෙනස්ම ගති ලක්ෂණ තියෙන හැමෝමත් එක්ක එකතු වෙලා ඉන්න පුළුවන් වෙලා තියෙන්නෙත්. 


නෙට් එකේ සම්බන්ධතා ගැන මගේ ඒ තරම් විශ්වාසයක් නැති වෙලයි තිබුණෙ. නෙට් එකෙන් ඇරඹිලා ජීවිතේ සැබෑම තැන් දක්වා එන්න සමත් වුණ සම්බන්ධ කීපයයි මට තියෙන්නේ. නමුත් ඔය පෙරලි ගැන, විප්ලව ගැන සහ රැඩිකල් බව ගැන ලියන එක සහ ඒක ලංකාව ඇතුලෙ ප්‍රැක්ටිකලි කරන එක දෙකක් විධියට තමයි මම තාම හිතන්නේ. නෙට් එකේ අසීමාන්තික බව තුල අපිට ඕන දෙයක් කතා කරන්න පුළුවන් වුණාට ජීවිතය හාත්පසින් වෙනස්. අපිට අපි වටේ පුංචි ‍වසමක් ඇතුලෙ අපි හිතන ලෝකය හදාගන්න පුළුවන් වුණාට ඒක පුළුල් කරන එක කරන්න ටිකක් අමාරු වැඩක්. මොකද අපි වෙනස් වෙලා තියෙන විධිය හොඳයි කියල අපට සහතික කරන්න බැරි නිසා. අනිත් කෙනත් අපි වගේ වෙන්න ඕන සහ අපි වගේ ජීවිතය දකින්න ඕන, එන්ජෝයි කරන්න ඕන කියල අපට කියන්න අයිතියක් නැති නිසා. ඒ වුණත් ඔයා දන්නවද ඔයා අපි හැමෝගෙම ඒ නිදහස් වසම පුළුල් කලා කියල? දැන් අපි හැමෝම මේ මඩ ගහගන්නෙ කියවගන්නෙ එකිනෙකා වෙනුවෙන් කතා කරන්නෙ ඒ නිසයි. ඔයා ඒ තත්ත්වෙට අපිව එකතු කිරීම මට මාර රැඩිකල් වැඩක්. මොකද අපිට ඒක කරන්න බැරි නිසා. ඔයා සමහර විට ආයෙ අපි එක්ක සෙට් වෙයිද මන්දා. ඒක වුණත් නැතත් ඔයා අපි හැමෝගෙම වීරයෙක් කිව්වොත් මම වැරදි නෑ.


තඩි රචිය හෙවත් බිංදු නම් මාර පොරක් තමයි. අනිත් උන් ඌට ඔය බිංදු හරි තඩිය හරි මොනව කිව්වත් මට නම් ඌ නියම කොල්ලෙක්. ඇත්තම කිව්වොත් මගෙ මචංනෙ ඕකා. මම රචියා ගැන දන්නෙ සතී කීපයක් විතරයි. මුගේ බ්ලොග් එකවත් මම කියවල නෑ හරියට අතරින් පතර පෝස්ට් එකක් දෙකක් ඇරෙන්න. ඒකත් මේ කන්න යන්න හොඳ තැන් බලාගන්න ඕන නිසා. ඒ වුණත් මුගේ ලිවීමේ හැකියාව ගැන මට කතා දෙකක් නෑ. ඒ වගේම මේකා මඩට උපන් යකෙක්. අර කණමදයට ඒ නම වැටුනෙම මුගේ කියවිල්ල නිසානේ. අනේ මන්ද ඒක ඒ විධියට මූ කියද්දි අහන හැමවෙල්ම හිනා යන්නෙ රචියා ඕන කරන තැන් බර දීලා කියන නිසා වෙන්න ඇති. මොනව වුණත් මූ හරිම සංවේදී කොල්ලෙක්. ඇස් වල කඳුළු පුරවගෙන මැරයෙක් ගැන කතා කරන්නෙ කවුද සංවේදී පොරක් නෙවෙයිනම්. ට්‍රිපේ ආතල් වලින් කාලක් විතර නැති වෙනව මූ හිටියෙ නැත්තං. ඒ වගේම අපි කට්ටියට හොඳට බර දැණුනා මූ නිසා. අනික අපි 18 දෙනාට කන්න ගත්තු බනිස් ගෙඩි පහ අපට ඉවර කරගන්න බැරි වෙනව මූ එයින් එකක් තනියම කෑවෙ නැත්තං. මම බලාගෙන අර කන්න බැරිව ඉතිරි වුණ බාබකිව් කෑලි දිහා මූ හොර ඇහින් බලාගෙන දුක් වෙනවා. ඒ වුණාට තෝ ඔහොම මල පෙරේතය වගේ කන්න එපා යකෝ.... අවුරුදු තිහ වෙද්දි මැරෙන්නද යන්නේ? තෝ ඔහොම කෑවත් කමක් නෑ කියමු. අරූ අර කණමදය වගේ බොන එක? ෂික්... හිරිකිතයි ඕයි...

පිස්සු අසංකා හෙවත් සබා ගැන මම මෙලෝ දෙයක් දැනගෙන හිටියෙ නෑ. කොටින්ම මෙයාගෙ බ්ලොගවත් මම කියවල නෑ. ඒ වුණත් ට්‍රිප යන්න දෙතුන් දවසකට කලින් ඉඳන් මේල් 839 ගහද්දි ඔන්න මම මේ පිස්සු අසංකාගෙ බ්ලොගට ගොඩවැදුණා. නිදහස් කෙල්ලක් කියල මට හිතුණ දේ මේකි ට්‍රිපට ඇවිත් ඔප්පු කලා. සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවෙ කෙල්ලො ට්‍රිප් වලට ගෙන්නගන්න මාර අමාරුවක් තියෙන නිසා සබාගෙ පැමිණීම මට නම් රැඩිකල් වැඩක්. සමහර විට ඒ උඹ උඹ වටේ ඉන්න උන් ගැන හොඳට දන්න නිසා වෙන්න ඇති. ඒත් උඹ ගැන මම වැඩිය නොකිය ඉන්නම් දෙමළ කියවන්න ගිහින් නැහෙන්න ඕන නැති නිසා. දැන් දන්නවනේ උඹ සෙට් වෙනව කියල. මොනව වුණත් උඹ මටත් මගේ කෙල්ලට අනුවත් හොඳ කෙල්ලක්.

රජරට දිගා හෙවත් උදාර මධුෂංක හෙවත් කණමදයා නම් එල බුලට් එකක් තමයි. කලින්දා රෑ 11 ඉඳන් කොළඹ ඇවිත් අවිස්සාවේල්ලෙදි විනාඩි 15ක් අපිව ෆුඩ් සිටිය ඉස්සරහ වන්දනා කරවල තමයි මූ වැඩට බැස්සේ. බැස්ස වෙලේ ඉඳන් නිවනක් නැතිව හිටගෙනම කියවන්න ගත්ත අහුමුළුවල තිබුණ සින්දු සේරම. ඇත්තම කිව්වොත් ට්‍රිපේ සින්දු මැනේජර් තමයි කණමදේ. මූ නැත්තං අපට අර බිංදුගෙ කුන්චනාද අහමින් තමයි යන්න වෙන්නේ. කොහෙද සංගීතය ගැනයි සංගීත අඤ්ඤයො ගැනයි බ්ලොග් ලිව්වට සින්දුවක් දෙකක් මතක තියෙන එවුන් නෙවෙයිනෙ අපි. (ඒ කිව්වෙ මම ගැන හිතලා) කවුරුවත් දැනගන්න ඕන නෑ මේ කතාව. ඒ වුණාට පළවෙනි දවසෙ ටිකක් ගහලා ගල් උඩ නැගගෙන කලිසම අඳින්න ගිහින් මම අන්බැලන්ස් වුණ වෙලේ මූ තමයි මාව අල්ලල බැලන්ස් කලේ. ඒකට මම මගේ දණිස්සෙන් උඹට ණය ගැතියි මචෝ. මොකක් වුණත් මුළු රෑ පුරාමත් මූ ට්‍රිප අපට දනවන්න මාර ගේමක් දුන්නා. උඩ ඇඳුම් නැතිව බාබකිව් එක අවුළුවන්න ට්‍රයි කලා. දුම් පිම්බා. මස් කෑලි රෝල් කලා. ඒ මදිවට පාන්දර අන්තිමට නිදාගන්නකල් දන්න සින්දු ටික සේරම කිව්වා. රජරටින් බිහිවුණ ගායකයන්ගෙ නම තිබ්බා. ඒ මදිවට කණමදය වගේ බිව්වා. පහුවදා ඇඟ වේලිලා කණ පැලෙන්න වතුර බිව්වා. මලීගෙ තාත්තත් කිව්ව "රජරට මල්ලි වතුර විනාඩි 10න් 10ට වතුර බොනවා. රෑ ගල්මයි ගහල තියෙන්නෙ" කියල. අපි අතරෙ හිටපු අත්දැකීම් බහුලම පුද්ගලයත් එහෙම කිව්වම අපි කොහොමද උඹ බිව්වෙ නෑයි කියන්නෙ. ඔහොම බොන්න එපා යකෝ බිව්වත් කමක් නෑ.. ඔහොම කණමදය වගේ බිව්වම ලඟින්වත් ඉන්න පුළුවන්ද බලපන්. ෂික්!.. හිරිකිතයි බං...


මලීගෙ මවයි පියයි ගැන මෙතන බටර් ගාල වැඩක් නෑ. ඒක මම ගෙදර ගිය වෙලේක ෂේප් එකේ කරන්නයි බලාපොරොත්තුව. මොනව වුණත් මලී අපට හම්බ වෙලා තියෙන්නෙ ඒ දෙන්න නිසා සහ මලී ට්‍රිපට සෙට් වුණෙත් ඒ දෙන්න නිසයි. ඒ වගේම ට්‍රිප පුරාම අපට අපේ ආතල් ගන්න ඉඩ දීල පැත්තකට වෙලා ඒ දෙන්නගෙ පාඩුවේ හිටපු එකම අපට කරපු අනුග්‍රහයක්. සමහර විට අපේ අත්දැකීම් අඩු කමින් අපි ස්නානනය කරද්දි එයාල අපට හිනා වෙන්නත් ඇති. නමුත් අපට ඉඩ දීලා ඒ දෙන්නා පැත්තකට වෙලා හිටියා... තැංකූ අංකල් මචං සහ ඇන්ටි මචී...


ලිෂාන් හෙවත් බත් ඕවිට හෙවත් ණළ ධථා ගැන මම හාංකවිසියක් දැනං හිටියෙ නැතත් උගේ නල දත නිසාම ඌ සෑහෙන්න ජනප්‍රිය වුණා. ඕක හරිනම් වන්දනාමාන කොරන්න වටින දතක්. ඒකට මේ මඩ සංගමේට කෘතඤ්ඥ වෙයං මචෝ. මොනව වුණත් උඹ ගැන මලී මෙතනදි කියපු දවසෙ ඉඳන් උඹ හොඳ කොල්ලෙක් විත්තිය මම දැනගෙන හිටියා. උඹ තමයි ට්‍රිපේ යෝධයා. සීතාවක රාජධානියෙ හිටපු වීර පුරුෂයො උඹ වගේ වෙන්න ඇති කියල මට හිතුණ උඹලයෙ ගෙදර තිබුණ පරණ පින්තූරත් දැක්කම. උඹේ හාල් පොල් වලින් හදපු කිරිබත දෙතුන් දෙනෙක්ට මදි වුණේ අනිත් උන්ට ඒකෙ රහ වැටිලා මල පෙරේතයො වගේ කාපු නිසයි. ඒක කාසා එකේ ඇන්ටිගෙ ඉවිල්ලේ දස්සකමත් තමයි. නමුත් අපි දන්නව අමුද්‍රව්‍ය වෙනස් වෙද්දි රස වෙනස් වෙන්නෙ කොහොමද කියලා. මොකක් වුණත් උඹට අම්බානක් ස්තූතිය ඒ හැමදේටම. ඊටත් අමතරව අර මස් කෑලි කීතු කීතු වෙන්න කපන්න උඹ අපේ පොරට දුන්න සහය උපරිමයි. ඌ උඹ දිහා බලල ඔරවල උඹේ මූණ හිතේ මවාගෙන තමයි මස් කැපුවේ. මේ තමයි ලිෂාන්ගෙ කණ... පටාස්... මේක උගේ අත... තටාස්... මේක ලිෂාගෙ ඇඟිල්ලක්... කටාස්... හොඳ වෙලාවට උඹේ ඇඟේ හොඳට මස් තිබුණා ආගාට කීතු කරන්න. නැත්තං ඌ මුලින් කපපු බිංදු වගේ සයිස් කෑලි කාල අපි තාම කාසා එකේ ටොයිලට් වල පෝලිමේ... 


උඹ දන්නවනේ ලිෂෝ උඹේ නල දත ගැන විහිළු කරනව ඇරෙන්න උඹ ගැන මෙහෙම ක්‍රෙඩිට් දෙන්නෙ නෑ කියල කවුරුවත් ලේසියෙන්... ඒ නිසා මං ගැන හිතල මට දන්තාබුජ තූත් පේත් එකකුයි පොළුඕවිට බුරුසුවකුයි සපයහං ඊළඟ සෙට් වීමෙන් පස්සෙ දත් මදින්න...!


කූල් ලිහිණි හෙවත් සංජීවිකා අක්ක කොහොමත් කූල්... අපි හැමෝටම වඩා කූල්. ඒ වුණත් ට්‍රිපේදි කරපු වැඩ ගැන මම කියන්න යන එක හොඳ මදි. මට ට්‍රිපට යන්න මුලින්ම ගොඩගමදි සෙට් වුණේ ලිහිණි අක්කා. ආගිය තොරතුරු කතාවට එද්දිම අනිත් එවුන් ටික බස් එක දක්කගෙන ආවනේ. නැත්තං අපි දෙන්න හොඳ කතාවක් දානව. කොහොමත් ලිහිණි ගැනත් මම දන්න මගුලක් නෑ. ගොඩක් කාලෙකට ඉස්සර නම් එයාගෙ බ්ලොග කියෙව්ව මතකයි. ලිහිණි අක්ක කට පියාගෙන අපේ මත් කෙලි බලාගෙන මහ පාන්දර රතු කට්ට පණිනකම් ඇහැරල හිටියා. වතාවක් අපිට කිව්වා හෙටත් තියෙන නිසා නිදාගමු කියලා. අපි අහයි ඕවා. අන්තිමට එයා නිදාගන්න ගියා. ඒ මදිවට හපුතලේ කන්ද ගැන මම මලීට කියන්න ගිය අලි බොරුව නිවැරදි කරල මාව ඒ පාපකර්මයෙන් මුදවගත්තෙ ලිහිණි අක්කා. ඔයා ඔයාමත් නොදැන අපේ මැරාට ලොකු සහයක් දෙනවා මම දැක්කා අක්කේ. සමහර විට ඒක ඔය දෙන්න අතර බැල්මකින් හුවමාරු වුණ අදහසක් වෙන්න ඇති. ඒ මොනව වුණත් ඔයා ජීවිතේ සෑහෙන්න අත්දැකීම් සහිත, ඒ නිසාම අසීමාන්තිකව ඉවසීම ප්‍රගුණ කරපු නිදහස් ගැහැණියක් විධියට දකින්න මම කැමතියි.


අනිවා ඩෙෆා සමග අන්ජා හෙවත් තෙප්පිලියා ගැන නම් මම සැලකිය යුතු තරමක් දන්නවා. ඒ දවස්වල එලකිරියට ඇවිත් ආතක් පාතක් නැතිව කවි ලියද්දි මාව විවේචනය කරපු මගේ කවි අගය කරපු එවුන්ගෙන් අන්ජාත් එකෙක්. ඒ දවස්වලදිම මුගේ රැඩිකල් කවියි පින්තූරයි මම කියෙව්වා. හොඳට වින්දා. ඒත් අපි දෙන්න හම්බවුණේ ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට. උඹත් සිරා කොල්ලෙක් මචෝ. මම දන්නව උඹට මං ගැන පොඩි ආරෝවක් තියෙන බව. සබාටත් තේරුණ විධියට උඹ හැමදේටම පරක්කු වෙන එකට අපි පලි නෑනේ බං. ;-) උඹේ පින්තූර ගැනිල්ල ගැන නම් මට කියන්න තියෙන්නෙ කියල වැඩක් නෑ කියලයි. ට්‍රිප ගිය ඇම්ම සහිත එවුන්ට ෆොටෝග්‍රැෆි කියල දෙමින් උඹේ කැමරාව උන්ගෙ අධ්‍යාපන වැඩ වලට දෙමින් උඹ සෑහෙන්න වැඩක් කලා. උඹ කොහොමත් ට්‍රිපේ ඔෆීෂියල් ෆොටෝග්‍රැෆර්නේ. ඉතිං සීට් අස්සෙන් ගස් අස්සෙන් අත් යටින් කකුල් යටින් උඹේ කැමරාව මෑනෙද්දි අපිට ඉවසන් ඉන්න වුණා. ඒ මදිවට හොරෙන් තෙප්පිලි පාර්සලේට වැඩක් දෙන්න ගිහින් හොඳට අහගත්තා. මොනවද බං රංගි අක්කට කිව්වනම් ග්රෑම් 200ක් විතර වෙනම ගැටගහල දෙනවනේ උඹට. දැන් ආරංචි විධියට නම් තෙප්පිලි පාර්සලේ නැති වෙලා. අපි නම් දන්නෙ නෑ ඕවා. මොනව වුණත් උඹ නැති වුණා නම් මේ පෝස්ට් ට්‍රිප් කතිකාව කිසිම ගතියක් නැති එකක් වෙනව ඇත්තටම. උඹේ පින්තූර නිසා අපිට ආයෙත් ට්‍රිප යන්න පුළුවන්. අනිත් එවුන්ගෙ පින්තූර අප්සෙට් කියනව නෙවෙයි. නමුත් අදාල වැඩේ කරන්නම ආපු එකා විධියට උඹට ඒ  ක්‍රෙඩිට් එක දෙන්න වෙනවා. හැබැයි උඹ පැය භාගයක් පරක්කු වෙලා ආපු එකනම් කැත වැ‍ඩේ හොඳේ. ඒ වගේම තරු පේන්න නෙක්ටො බොන්නෙ ඇයි බං ඔහොම? අනික උඹ ඇඳේ සින්නක්කර අයිතිය පවරගෙන මට එලියෙ මදුරුවොත් එක්ක නිදාගන්න සැලැස්සුවට මම තරහ නෑ. උඹ ඔහොම නෙවෙයි කොහොම බිව්වත් බුදියගත්තත් මට කමක් නෑ. අරූ අරහෙම කණමදය වගේ බොන එක හරිද මං අහන්නේ?


කොට චමිල හෙවත් ලැක්ටෝජන් ගැනත් උගේ පට්ටන්දරේ තියෙනවට වඩා දෙයක් මටත් කියන්න අමාරුයි. කට්ටිය කියනවලු චමිල හෙන වීරය කියල.. හරියට හින්දි/දෙමල ෆිල්ම් එකක වගේ. එහෙම තමයි පොඩි කාලෙ ලැක්ටෝජන් ලීටර් 25 බෝතල් වලට වැටුණම ලොකු වෙද්දි ඔය අසාධාරණේ අයුක්තිය පේන්න බෑ පියුම් විකසිත වෙනවා. කොහොම වුණත් චමිල නියම කොල්ලෙක්. මට වඩා නම් සිරා පෙම්වතෙක්... කොණ්ඩෙ බූ ගාල ගත්තනම් කාන්තාවන් පස්කාගෙන වැඳවැටෙන පෞරුෂයක් හිමි පුද්ගලයෙක්. රට්ටු කියල තිබ්බ උඹ රැවුල කපද්දි ලැක්ටෝජන් තට්ටු තට්ටු රේසරේට එකතු වෙනව කියල. අපිනම් ඕව ගැන හිතන්නෙවත් නෑ.
මුගෙ බෙඩ් ෂීට් එක (අර ගඳ ගහන එක නෙවෙයි නිල්පාට අනිත් එක) නොවෙන්න මම එලියෙ කවිච්චියෙ නිදාගෙන හිටපු පැයට මගේ බර කිලෝ ගාණකින් අඩු වෙනව මදුරුවො ලේ බීලම. තැංකූ මචෝ මම ගැනත් සැලකුවට. මගේ කෙල්ලවත් මං ගැන නොබලපු එකේ උඹල නිසයි මම ට්‍රිප යහතින් ආවේ. හැබැයි උඹ මොකද රංගි අක්ක පිටට තට්ටු දැම්ම ගමන් බස් එකේදි අත්පුඩි ගැහුවේ. එක පාරක් නොවයි කීප වතාවක්ම ඒක අපි බලාගෙන. බාරි එක්ක මාරි කන ගමන් සින්දුවට අත්පුඩි ගහන්න අමතක වෙලා කොහෙන් හරි තට්ටුවක් ආපු ගමන් හිටු කියලා අත්පුඩි ගහන්න ගන්නවා. උඹ පිටස්තරයෙක් බව උඹ කිව්වට (පොරක් නෙවෙන එක නම් ලොකු දෙයක්) මම නම් හිතන්නෙ උඹත් ඉන්නෙ ඔය සීමා ඉරේ කියලයි. අපි බොහොම දෙනෙක්ට වෙලා තියෙනව වගේ අපි හිතන දේ ජීවිතේ තුල ගොඩනගාගන්න කරන අරගලයක උඹ ඉන්නව කියලයි මට හිතෙන්නේ. කොහොම වුණත් උඹ සෙට් වුණ එක මට මාර වටිනවා. වීරයෙක් වෙන හැටි මට කියා දුන්නට තැංකූ...


චමිලගෙ බාරි හෙවත් මාරි හෙවත් චිප්මන්ක් ගැන වැඩිය කියන්න ගිහින් චමිලගෙ වීරකම් මටත් බලාගන්න වෙයිද කියන බය නිසා මම එයා ගැන ලියන්නෙ නෑ වැඩිය. අනික අර නොදන්න දෙමළ සීන් එකත් තියෙනවනේ... කොහොම වුණත් 21 වෙනිද හවස මමයි මලීයි එක්ක මුන් දෙන්න බර්ගර්ස් කිං එකේ සෙට් වුණ වෙලේ ඉඳන්ම මාරි අපිත් එක්ක ෆිට් වුණා. මලී නම් මුන් දෙන්නට කිව්වෙ පොඩි කපල් එක කියල. හරියට අපි මාර ලොකුයි වගේ. මොනව වුණත් මාරිට හොඳ ට්රි්ප් අත්දැකීමක් ලැබෙන්න ඇති කියල හිතනවා. ඒ වගේම මාරිට චමිල ගැන තියෙන විශ්වාසයත් ආදරයත් ගැන කියන්න දෙයක් නෑ. හැබැයි ඉතිං චමිලව අර සීමා ඉරෙන් වෙන් කරල උගේ පිටස්තරකම ගලවල අභ්‍යන්තරයා කරන්නෙ මාරි තමයි ඕං කවද හරි...


එදාම දුටු අමිල හෙවත් මයිනර් නම් එල කොල්ලෙක්. බස් එකේදි හම්බ වෙනකල්ම මම දැනගෙන හිටියෙ නෑ. ට්‍රිප පුරාම නිහඬව උගේ ඔෆීෂියල් වීඩියෝ වැඩේ කරගෙන හිටියා. ඒ මදිවට අතරින් පතර රංගිගෙන් ඉතාලි බැණුම් අහපු එකම එකා තමයි මේකා. අපිට ආරංචියි කළු කරපු වීදුරු තියෙන වාහනයක යන්න මාර ආසාවෙන් ඉන්න කෙල්ලෙක් උඹට ඉන්නව කියලා. ඒකට නම් උඹට සෑහෙන්න වැඩ කරන්න වෙයි පුතෝ. ඔය බොරු කියන්න, රඟපාන්න (ඒකට නම් උඹේ පෙනුමත් නියමයි), අදාල නැති ඒව අදාල කරගන්න වගේ ඒව උගන්නන කෝස් එකක් වත් ෆලෝ කරහන් අයි.ටී.එන්. ඇකඩමියෙන්. උඹ අර මැගී නූඩ්ල්ස් ගත්තු වෙලේ ඒක කන්න වෙන්නෙ නැති වෙයි කියල මට හිතුණට ඇත්තටම අනිත් එවුං මල පෙරේතයො වගේ කිරිබත් ගිල්ලට පස්සෙ උඹට කන්න වුණේ නූඩ්ල්ස් තමයි නේද? කියපු විධියට උඹ මාස කීපයක් ලංකාවෙ ඉන්නවනේ... අප‍ට ආයෙ සෙට් වෙන්න චාන්ස් එකක් එයි...


එදාම දුටු අමිලගෙ එදාම දුටු යාළුව හෙවත් සුමින්ද හෙවත් සාස්තරයා හොඳ කාඩ් කීපයක්මත් දාගෙන දුෂ්ථයගෙ චරිතයට පණ දුන්න කියල තමයි ආරංචිය. උඹ ගැන නම් මම කිසිම දෙයක් දන්නෙ නෑ. උඹ මිනිස් චර්යාවන් ගැන යම් යම් දේවල් ටිකක් ඉගෙනගෙන ඉන්න බවක් පේනවා. උඹ දන්න අපි නොදන්න දේවල් තියෙන බව පිලිගන්න එක මට අවුලක් නෙවෙයි. ඒ වගේම අපි දන්න උඹ නොදන්න ඒවත් තියෙනව මචෝ. ඒ නිසා දන්න දේ ප්ර්කාශ කරද්දි සැලකිලිමත් වෙන එක හොඳයි. නැත්තං උඹ අන්තිමට මළ ඇණයක් වෙනවා. අපි ඌරො තමයි. හැබැයි මරන්න ඇති කරන එවුන් තරම් අසරණ නෑ. ඒවයින් වැඩක් නෑ. ඒ කොටස් අතඇරල උඹ ගැන කිව්වොත් උඹත් සින්දු කිවිල්ලෙදි ෆුල් සප් එකක් දුන්නා. උඹේ වොයිස් නියමයි. උඹම කිව්ව විධියට පොඩි කාලෙ ඉඳන් සංගීතමය පරිසරයක හැදිල කම්මලේ බල්ලට වගේ මියුසික් දැනෙන්නෙ නෑ කිව්වත් ඒක එහෙම්ම ම නෙවෙයි කියල තේරුණා. ජීවිතෙන් ඉගෙනගෙන ඉදිරියට යන්න සුභ පතනවා උඹට...


හම්මෝ මදැයි දවස් කීපයක්ම ලිව්වා... ඇත්තටම උඹල සේරම දෙනාව බොහොම සුහදතාවයකින් වැළඳගත්තු මගේ ප්‍රකාශනයයි මේක. මට උඹලගෙන් කියල සමුගන්න බැරි වීමේ හිස්තැන පුරවගන්නෙ මම මෙහෙමයි. මේක ඒ තරම් දෙයක් නෙවෙයි වුණත් ඒ තරම් දෙයක් නැති මම වගේ එකෙක්ගෙන් මීට වඩා දේවල් බලාපොරොත්තු වෙන්න බෑනේ. අන්තිමේදි දැණෙන්නේ හරිම සතුටක්. නිකංම නිකං යාළුවො ටිකක් එක්ක ගිය ට්‍රිපකට වඩා මානුෂිකව දැණුන අළුත් මිනිස් සම්බන්ධ ගොඩනැගුණු එකතුවක් මේක. ඒ ගැන රංගි අක්කට ස්තූති කරන්න නම් මට වචන නෑ. මොනව වුණත් මේක හුදෙක් බටර් ගෑමක්ම නෙවෙයි. මිනිස්සුන්ගෙ අවුල් ගොඩක් තිබුණත් ඒව අමතක කරල හොඳ මතු කරන්න දරපු උත්සාහයක්. ඒ කියන්නෙ උඹල අවුල් කියන එක නෙවෙයි. නමුත් උඹලගෙ අවුල් නෑ කියල උඹලට කියන්න බෑනේ. ඔන්න පොරවල්ලට නම් පුළුවන්. කොහොම වුණත් මේ ට්‍රිප ගැන එක පාර්ශවයක් දකින විධිය විතරක් නිසා අනිත් එවුන් ලියන දේවලුත් කියවල මිසක් කා ගැනවත් නිගමන වලට එන්න එපා...